دسته: با شاعران شهرستان اقلید

گذر کردم به شهری پر ز گردو بدیدم آب در هر نهر و هر جو بیندیشیدم از آن شهر و نامش ز آداب و رسومش وز زبانش در این احوال و زین افکار بودم...

اینجا دری از مقام سرالله است او پاره ای از تن رسول الله است هم بنت امام باقر و جان رسول هم زینت و هم اخت ولی الله است فرش راه زائرانش بال جبرئیل...

عشق و ایمان و محبت از کسی تقلید نیست هیچ شهری در جهان زیبا تر از اقلید نیست هم بود در دامن کوهی بلند قله ی برفش نمایان حاجت تایید نیست برف و سرمایه...

اقلیـد من ، پُر شـور و پُر امّیـد باشـــــــی در آسمان فـارس، چون خورشید باشی دائـم بَــــر و بومـت همـه آبــــــاد باشــــد همـواره بـهـر فـــارس هـم اقلـــید باشی ای خطّـه سر سبز و شـاد...